Vrijdag 20 april 2018. Het is mooi weer (en) tijd om de luie winter gedag te zeggen! Na kort wikken en wegen heb ik dan ook besloten om mijn deelname aan de Unicefloop van Breukelen later vanavond te combineren met een weekendje fietsen.
Rond een uur of half 11 stap ik op mijn bepakte fiets en start ik de etappe naar Fort Spion te Loenen aan de Vecht. Om niet langs dat walgelijke Schiphol te hoeven fietsen fiets ik eerst naar het westen.
Al snel draai ik de Kennemerduinen in. Hier tref ik een groepje Wisenten. Mooie beesten die lekker liggen te herkauwen.
De route vervolgt zich langs het Vogelmeer. Dit is nieuw voor me, maar daarmee ook meteen een aangename verrassing.
Nadat ik via Parnassia de duinen verlaat rijd ik over de boulevard tussen Bloemendaal en Zandvoort. Het begint druk te worden, dus snel door en weer de duinen in. Ditmaal die van Boswachterij Noordwijk. Hier spot ik een hertje.
De route vervolgt zich in zuidelijke richting en ik fiets een stukje samen (kop over kop) met een kale man. Hij gaat voor koffie, geeft me een schouderklopje en wenst me succes met de verdere tocht. Ik ga linksaf.
Ik bevind me inmiddels in het bollengebied van Lisse en omstreken. Ik fiets langs mooi gekleurde velden en stop even voor een foto.
Mijn scherpe oog ziet aan de andere kant van de weg een roedel herten in het bos. Veel mooier natuurlijk.
Na het passeren van de Keukenhof rij ik een tijdje langs allerlei watertjes. Als de Oude Wetering overgaat in het Braasemermeer neem ik het pontje. Altijd leuk natuurlijk!
Dan rij ik het Groene Hart binnen. Die weilanden zijn inderdaad groen, maar echt inspirerend is het allemaal niet. Waar je ook kijkt zie je wel een hoogspanningsmast of windmolen.
Na het groene hart wordt het de gemeente De Ronde Venen. Stukken mooiere natuur, waaronder de Uitweg van Portengen.
Niet veel later passeer ik de A2 en mag ik van de schipper over varen. Ditmaal gast het pontje over het Amsterdam-Rijnkanaal. Nog een klein stukje langs de Vecht voor ik rechtsaf sla richting Fort Spion. Dit is na 85 km het eindpunt van Etappe 1.
Op deze fantastische Natuurlampeerplaats aangekomen te zijn blijk ik vooralsnog de enige gast. Ik kies een plekje en zet mijn tentje op.
Als alles staat fiets ik even naar de Jumbo, nuttig ik mijn maaltijd om 16:30 uur en bereid ik me mentaal voor op de 10KM die ik zo nog moet hardlopen.
Het is inmiddels kwart voor zeven als ik richting Breukelen fiets. Hier tref ik mijn baas (organisatie) en een collega (loopt ook). Gezien de temperatuur lijkt het een pittige tocht te worden. Ik doe er 54 minuten over. Dat zijn er vier minder dan vorig jaar.
Na de loop drink ik nog een pilsje met mijn collega en fiets in naar de camping. Daar is inmiddels een tweede tent opgezet. Het boeit me niet, ik ga douchen en bier drinken.
Slaap lekker!
