Maandag 8 julius 2019. Dit wordt de heetste dag van de vakantie. Een goed moment om lekker te wandelen door Meteora. Na het ontbijt lopen we naar Dimitros, onze lokale gids waar we de Meteora secret spots and untold stories tour geboekt hebben via AirBnB. Dimitros is een aardige Griek met een lekkere baard en hippe knot. We stappen in zijn Bulgaarse auto (belastingontduiking blijkt) en we rijden naar een oud traditioneel huisje. Hier krijgen we uitleg over hoe deze gebouwd werden. Daarna lopen we naar een frisse waterbron. Er staat een boom die naar verwachting 600 jaar oud is en 1000 jaar oud gaat worden.
Volgende halte is een rots waar we op gaan zitten. Dimitros geeft uitleg over de rotsen (natuurlijk cement) en het ontstaan ervan. We hebben een mooi uitzicht en horen een geit mekkeren.
Dan rijden we via de byzantijnse kerk bij ons huisje (heeft nog gediend als tempel van Apollo) naar de tweede hike. We lopen een stukje en zien het verborgen klooster, Ypapanti. Het linker deel is onlangs bijgebouwd. Maar het klooster is verder niet in gebruik, er zouden drie monniken kunnen wonen. De kerk moet toch wat met al dat geld wat ze verdienen aan de toeristen hier. Dimitros noemt het zelfs gewoon een bedrijf.
We lopen nog wat verder en kijken uit over de valei en het redelijk jonge bos wat er groeit.
Volgende halte is de Dragons Cave. Onderweg hier naartoe zien we wat kloosters en ruïnes. Als we aan de wandeling beginnen horen we een felle gil. We lopen vervolgens langs een Amerikaans persoon die de enkel verstuikt heeft. We negeren het tafereel en volgen onze gids de grot in. Het is een mooie grot en we klimmen en klauteren naar een uitzichtpunt. Hier krijgen we een prima vegan snack aangeboden. Het betreft noten en vers fruit.
Als we teruglopen passeren we de Amerikaanse persoon die op dat moment wordt opgehaald door een heus rescue-team. Het zal toch een beetje pijn doen denken we maar. De laatste stop gaat naar de Adrachti. Dit is een pilaar van een meter of 40 die eenzaam tussen de bergen staat. De route leidt ons door een koel bos. Bij een kerkje krijgen we nog uitleg over hoe de monikken met elkaar communiceren. Eenmaal bij de pilaar aangekomen klim ik erop. Monique blijft beneden.
Na de pilaar lopen we via een laatste uitkijk terug naar de auto. Dimitros brengt ons naar zijn favoriete restaurant waar we afscheid nemen en gaan lunchen. Lekker, walnootballen!
Na de lunch lopen we terug naar ons hutje. Tijd voor siësta en wat rusten. Tegen zeven gaan we weer naar het dorp waar we wat drinken. We dineren bij hetzelfde restaurant als waar we geluncht hebben. Er stond nog zoveel lekkers op de kaart! Mocht je in de buurt zijn, het restaurant heet Valia Calda.
Als we terugkomen in ons huisje zijn de katten ingeruild voor een lieve pup.
