En maar blijven eten!
Category:Reizen,TourfietsWoensdag 29 augustus. Vandaag weer een monsteretappe van ruim 130 km. Mijn lekkere kontje is al redelijk beurs, dus dat wordt genieten. Gelukkig mag ik onbeperkt eten!
Ik begin vandaag vroeg. Om iets voor acht vertrek ik. Om iets over acht bedenk ik dat ik mijn water verloren ben. Terug, want water is essentieel en nog belangrijker dan eten! Gelukkig vind ik mijn bidon niet al te ver terug en kan ik de route echt beginnen. Als ik het bos uitfiets, staan de geiten me uit te zwaaien (of lachen).
Nog voor ik Drouwen in rijd, wordt ik getrakteerd op hunebedden. De eerste had ik gisteren ook al gezien, maar voor ik in Borger arriveer kom ik ook nog de elegantste en de kleinste tegen.
In Borger sla ik snel wat proviand in en ik vervolg de route over de Hondsrug. Om precies te zijn geniet ik van de bossen van Boswachterij Exloo.
Via Odoorn en het Valtherbos arriveer ik in Emmen. De route ernaartoe is werkelijk schitterend. Heide, bos en hunebedden.
Emmen valt tegen. Ook de route erna tot aan Coevorden kent weinig hoogtepunten. De slingert vooral rond de N34. Het meest plezier haal ik uit een pak chocomelk.
Ergens bij Coevorden gaat de LF14a (Saksenroute) samen met de LF16b (Vechtdalroute). Vanaf dat moment wordt het weer leuk fietsen. Ik passeer Engeland en Hardenberg en kom dan echt in het Vechtdal terecht.
De route leidt me langs de Vecht, maar zie hem nauwelijks. Dat geeft niet, want het is weer prachtige natuur waar ik me in bevind.
Voor dat ik start met een ommetje om Ommen en landgoed het Laer is het tijd om afscheid te nemen van de LF14a. De LF16b neemt me verder mee richting Zwolle. Na het passeren van de Sahara(?) kom ik bij de Beneden Regge. Tijd on weer even te snacken.
Na nog wat slingeren door het Vechtdal arriveer ik bij de sluis van Vilsteren. Deze wordt nog handmatig bediend. De sluiswachter draait de sluizen met het handje open. Het water loopt er vervolgens vanzelf in. Legen gebeurd nog met emmers, het was immers maar 143 cm hoogte verschil.
Niet veel later neem ik weer afscheid van de LF16b om het laatste stukje (15km) naar Punthorst te rijden. In de boswachterij van Staphorst ligt namelijk de prima camping Dassenburcht. Een beetje primitief, maar dat mag de pret niet drukken! Wederom kamperen bij de boswachter, vandaag na 137,2 km fietsen.
Nu de tent staat en het verhaal geschreven is, arriveert een andere fietser. Hij is lichtelijk contactgestoord en heeft een kwartier gezocht naar plek 32. Dat beloofd wat voor vanavond ?.
